Jakie znaczenie mają kolory używane w ikonografii?

Ikony sakralne wywodzą się ze starożytnej sztuki bizantyjskiej.

Ich cechą charakterystyczną są ciepłe i intensywne kolory, a ich postacie ukazane są za pomocą ludzkich rysów twarzy i postaci. To przybliża je nieco do zachodniej wrażliwości i percepcji estetycznej. Malowane są na drewnianych deskach w temperowych kolorach, ozdobione delikatnymi dekorami ze złotych listków.

Jakie znaczenie mają kolory używane w ikonografii?

Ikony sakralne wykonywane zgodnie ze sztuką bizantyjską

Kolory są niezwykle ważne i symboliczne w ikonach. Rosyjscy prawosławni używają jasnych kolorów, ale greccy i rumuńscy prawosławni używają kolorów ziemi, które są podobne do tych, których używano na ikonach malowanych tysiące lat temu, za czasów bizantyjskich. Aby przykleić się do powierzchni gruntu, farba organiczna, z roślin i minerałów, była mieszana z jajkiem, nadając przytłumiony i wyblakły kolor ikonie. Charakterystyczna kreska artysty jest głównym elementem ikony, niezależnie od jej pochodzenia czy materiałów. W szczególności uwidacznia się w sposobie malowania twarzy, przy użyciu kolorów i światła.

Obecnie używane odcienie są podobne, ale używa się akrylu, który jest znacznie tańszy niż farby mineralne. Czerwony to kolor ziemi, niebieski to kolor niebiański. Oba kolory są używane w szatach Maryi i Jezusa. Suknia Maryi jest niebieska, koloru niebiańskiego, ponieważ nosiła Jezusa w swoim łonie. Jej nakrycie głowy ma kolor ziemi, czerwony, ze względu na jej człowieczeństwo. Kolory Jezusa są odwrócone, jego zewnętrzna szata jest niebieska, a wewnętrzna czerwona, co symbolizuje Jego niebiańską obecność na Ziemi.

Aby nauczyć się, jak wykonywać i odnawiać ikony sakralne, warto ukończyć specjalne warsztaty ikonopisania, tworzenia ołtarzy, renowacji kościołów. Uważamy za pewnik, że ludzie potrafią czytać i pisać. Ale są ludzie w krajach, w których umiejętność czytania i pisania nie jest zbyt powszechna i to nie tylko w dawnych czasach, ale również obecnie. Ikony opowiadają historie biblijne za pomocą obrazów wizualnych. Religia była kiedyś ustną tradycją bez drukowanej Biblii, więc ikonografia opowiada historie biblijne bez słów, tak jak to robiono od ponad 2000 lat.